De crash van de Nederlandse NH-90 met registratie N-234 voor Aruba waar twee slachtoffers zich niet konden redden uit zee is voor ons de aanleiding om wat aandacht te besteden aan de evacuatie uit een helikopter die in zee is gestort.
EASA, het Europese Veiligheidsagentschap voor de Luchtvaart, heeft op 11 november 2020 een onderzoeksrapport gepubliceerd over het ontsnappen uit helikopters onder water. Aan het lijvige rapport is ook zeer actief meegewerkt door de Britse luchtvaartautoriteit. Aanleiding van dit rapport was de crash met de G-WNSB op 23 augustus 2013 en de veiligheidsaanbevelingen uit dit ongevalsonderzoek. Een Airbus Helicopter AS332L2 Super Puma van operator CHC crashte toen in de Noordzee. Er waren 18 mensen aan boord waarvan 14 mensen werden gered. Vier personen kwamen door verdrinking om het leven.
Probleem
De bouw van een helikopter is zo dat deze bij een gewilde of ongewilde landing in zee deze vrij snel kapseist door invloed van de golven. In dergelijke omstandigheden is vrij moeilijk om te ontsnappen uit de helikopter en is verdrinking de voornaamste doodsoorzaak bij bemanning en passagiers. Zeker in koud water is zichzelf los te maken (harnas) en in de omgekeerde, donkere helikopter zijn weg naar het zeeoppervlak te vinden geen eenvoudige opdracht. De helikopterfabrikanten hebben in de afgelopen jaren reeds inspanningen geleverd om verbeteringen aan te brengen, maar toch blijft het probleem bestaan.
Conclusie van het rapport
Het gemeenschappelijk rapport van EASA en Britse CAA (welke je hier kunt lezen) heeft de problematiek in detail onderzocht en komt met een aantal aanbevelingen om het aantal slachtoffers van helikoptercrashes in zee te verminderen.
- Krachten onderzoeken en aanpassen voor het 'eenvoudiger' openen van de nooduitgangen (deuren / ramen) onder water
- Studie van ontsnapping onder water vanuit de passagierscabine met een volledige bezetting van passagiers.
- met 16 mensen samen uit een gekapseisde helikopter onder water ontsnappen is duidelijk nog complexer dan eerst werd aangenomen en vergt een verdere bestudering, testen en training.
- Aanpassen van het aantal trainingen en er zich van verzekeren dat passagiers die regelmatig over zee met de helikopter naar de boorplatformen worden gevlogen deze trainingen ook daadwerkelijk (verplicht) volgen.
- Het bekijken hoe de 'brace' positie van de passagiers kan worden verbeterd.
- Verbetering van de schokabsorptie van de zetels
- Eenvoudiger losmaken van het harnas (bijvoorbeeld in omgekeerde positie)
- Zicht onder water in het donker
- cabineverlichting onder water
- aanduiding van de dichtbijzijnde nooduitgang
- aanduiding van de hendel om de nooduitgang te openen
- Onderzoek naar gebruik van duikmaskers
Je wordt wel even stil na het lezen van een dit rapport. Het is verplichte literatuur voor piloten en operatoren van overzeese vluchten en een 'wake up call' voor de passagiers om zeker te zijn dat ze de trainingen regelmatig volgen. Ook voor de helikopterfabrikanten moet het de aanleiding zijn om de engineering afdelingen aan het werk te zetten en oplossingen te zoeken voor de conclusies van dit rapport.
Foto copyrights: Britse CAA - foto van de G-WNSB
Video copyrights: EASA Ditching, Emergency Flotation & Limited Overwater Operations
Video:
