Na een lange en nauwgezette restoratie staat de OO-SHW, een Bell 47H-1 Bellairus, nu als prachtstuk tentoon in het International Helicopter Museum in Weston-super-Mare (UK).
Maar het is geen gewone Bell-helikopter, het is er eentje met een lange geschiedenis. En in deze geschiedenis is er ook een prominent plaatsje voor de Benelux.
Het toestel werd gebouwd in 1956 in Fort Worth, Texas, USA voor het Belgische Sabena en geleverd in 1957. Het was de eerste en enige Bell 47H-1 Bellairus versie die in Europa origineel werd geregistreerd. De Bell 47H-1 is een driezitter met een Franklin 6V4-200-C32 6-cylinder piston motor. De 47H was een verbeterde versie van de eerdere Bell 47G waarbij het grootste verschil lag in de metalen staartboom. In die metalen staartboom was er vooraan een bagagecompartiment.
Onmiddelijk na de levering werd het ingezet als ondersteuningshelikopter voor de Belgische xpeditie naar Antartica in de periode 1957 tot 1959. Om goed zichtbaar te zijn tegen de achtergrond van de witte sneeuw en ijs was het toestel volledig in een flashy rode kleur uitgevoerd. Het droeg het logo van de expeditie; een logo ontworpen door de bekende tekenaar Hergé (Georges Prosper Remi), die Kuifje wereldwijd bekendmaakte.
Gedurende de Zuidpool-expeditie was de piloot niemand minder dan Baron Gaston de Gerlache de Gomery. Hij was RAF piloot geweest in de oorlog en zoon van een ander bekende poolreiziger, Adrien de Gerlache. Hij was de expeditieleider en vloog geregeld zelf met de Bell tussen het bevoorradingsschip Polarhav en het Koning Boudewijn poolstation. We vonden een korte video van de expeditie, zie hieronder.
Na de Zuidpool-expeditie werd de helikopter in October 1962 verkocht aan het Zweedse Ostermans Aero AB en in Maart 1963 in het Zweedse register ingeschreven als SE-HBE. De Bell Bellairus kreeg daar de bijnaam 'Kanonkulan', de kanonbal, en werd geleased aan de Zweedse Nationale Politie voor evaluaties. Op grond van deze testen werd de Zweedse Luchtpolitie opgericht en deze kocht zelf een Agusta-Bell 47G-2 met SE-HDP.
In 1970 werd het toestel verkocht naar Noorwegen en kreeg het daar de call-sign LN-OQG. Reeds in Februari 1972 verhuisde het naar de UK als G-AZYB. De Bell Bellairus crashte daar door een motorpanne nabij Andover (UK) in April 1984.
De stichter van het International Helicopter Museum kocht het wrak van de helikopter. Bij een storm werd het toestel in 1990 verder vernield maar dat was tevens de start van het grote herstelproject. Het kostte de vrijwilligers meer dan 10 jaar werk om het toestel terug in de originele Sabena / Zuidpoolexpeditie uitvoering te herstellen.
De herstelling was zo goed gelukt dat het de 'Vintage Aircraft Club Desmond Penrose Trophy' kreeg in 2001 (Vintage Aeroplane of the Year).
Vandaag de dag staat het toestel tentoon in het International Helicopter Museum in Weston-super-Mare (UK), nog steeds uitgedorst met zijn Belgische Antartic Expedition kleuren en het logo dat Hergé ontwierp. Een bezoekje waard.